Çalışmaq, yoxsa işləmək?!
Çalışıb yaxşı işləməliyik. Davamlı istehlak edən cəmiyyətlərdə isə “çalışıb yaxşı işləməkdən daha çox ÇOX işləməliyik” fikrini aşılayırlar. Dünyada da belədir. Zaman-zaman çox “yaxşı”lar çox “çox”lara uduzub. Yaxşı TƏK olanda çoxdan azdır, yaxşılar BİR olanda çoxa taydır. Çalışanlar anı yaşaya bilir, ancaq işləyəndə isə maksimum yaxşı işlər görmək olur.
Ömür çalışmaq ilə işləmək arasındakı fərqə bərabərdir. Bu kimdəsə mənfidir, kimdəsə müsbət. İşimizdə çalışmaq payı işin özündən çox olanda zəfər, az olanda hədər olur.
İşləmək ilə çalışmaq eyni deyil. Nə məna olaraq, nə fel olaraq, nə də ki, elm olaraq. Öyüd-nəsihət verəndə və ya ruhlandıranda “çalış filan şeyi filan cür et” deyirik. Sanki çalışmaq könüllü, işləmək məcburidir. Çalışaraq işləməliyik ki, xoşbəxt olaq. Təkcə işləyib xoşbəxt olmağa çalışsaq, alınmayacaq.
Siz ancaq işləsəniz, kimlərsə yaxşı yaşayacaq. Bir dostum həmişə zarafatla deyirdi ki, “siz işləyin ki, biz yaxşı yaşayaq”. Amma çalışmaq elə deyil. Çalışanda düzəlməyən yeganə şey düzəlməsini istəmədiyimiz şeylərdir.
Çalışmaq lüksdür. İş ehtiyac.
Lüksün tərifini Chanel yaxşı verib – lüks ehtiyacın bitdiyi yerdən sonra başlayan növbəti ehtiyacdır. Çalışmaq da işin bitdiyi yerdən sonra gələn ehtiyacdır.
İş güc məsələsidir, çalışmaq iradə. İşin kökündə məcburiyyət var, çalışmağın kökündə istək. İşi tapşırırlar, aşırırlar, görürlər, amma çalışmağı bütün bunları edə-edə öyrənirlər.
İşin əqlisi olur, elmi olanı, fiziki olanı, ideal, hətta izafi olanı olur. Çalışmağın amma nə söz kimi, nə də həyatda önündə sifətə ehtiyacı yoxdur. Əksinə kökə ehtiyacı var. Kökündə isə zəhmət durur.
İnsan ancaq işləyəndə balans axtarır. Çalışanda isə balansa ehtiyacı olmur. İnsan çalışıram deyəndə hər şeyin özündən asılı olduğunu, işləyirəm deyəndə sanki özündən asılı olmayan bir prosesin içində olduğunu zənn edir.
İnsan çalışanda özü işləyir. İşləyəndə sanki başqası işlədir. Çalışmaq ömürboyu davam edən proses, işləmək isə nəticə üçün prosesə dözməkdir. Dözə bilməyənlərdə xroniki yorğunluq, tükənmişlik yaranır.
Səbrli olsanız, sonda sevdiyimiz işi tapana qədər işləyə bilərik. Səbrsiz olsaq, gördüyümüz işi sevməkdən başqa çıxış yolumuz qalmaz.
Bu gün işi ilə bağlı sualları olan hər kəs əminəm ki, çalışmaq ilə işləmək arasında bir yerdə var-gəl edir.
Facebook Comments
Yazar haqqında
Həmçinin oxuya bilərsiniz
Azərbaycanda biznes forumların bugünü və gələcəyi
Heç kimə sirr deyil ki, Azərbaycanda biznes mühiti, iqtisadi münasibətlərə yanaşma əvvəlki kimi deyil. Daha doğrusu devalvasiyadan əvvəlki vəziyyətlə müqayisədə indi daha real və praktik mövqeyin olduğunu görürük. Bu təbii
Şirkətlər niyə uğursuz olur – Niyazi Abbasov ilə canlı yayım
Facebook Comments
Sadə idarəetmə
Niyə?! Biz idarəetmə haqqında çox oxuyuruq, oxumuşuq. İstər xaricdə tətbiq edilən yeni idarə etmə modelləri, istərsə də daxildə baş verən dəyişikliklərə uyğunlaşan üsullarla tanışıq. Amma əksər hallarda tətbiqdə əziyyət çəkirik.
Şərhlər
Şərh yazan yoxdur
İlk şərh yazan siz olun